altgodt

Eg er litt gamaldags her, og er for splitting av par. Tradisjonen er jo å splitte par, iallfall dei som er gifte. I følge tradisjonell skikk og bruk skal gifte par splittast, fordi ein ikkje skal ha til bords den ein har til bords til dagleg, i heimen. Forlova par skal ikkje splittast.

Grunnen til at ein tradisjonelt splittar par er at i eit selskap sit ein ofte lenge til bords, og det kan bli kjedeleg å sitte ved sidan ein som ein kjenner ut og inn. Å få ein bordkavaler/ei borddame som ein ikkje kjenner frå før gjer at ein blir kjent med nye menneske, får ein interessant samtale og ein blir kanskje gjennom denne introdusert til nye menneske som ein elles ikkje hadde møtt. Eg elskar mannen min, men viss eg skal ha han til bords i alle selskapa vi skal i (forhåpentlegvis) før vi døyr kjem det til å bli gørkjedeleg i lengda.

Dei gongane eg har arrangert selskap med bordsetting har eg sjølvsagt ikkje plassert partnerar laaangt frå kvarandre, men kanskje på skrå overfor kvarandre, eller liknande. Å gi folk gode bordkavalerar/borddamer er viktig, og då har eg i hovudsak valt folk som kjenner kvarandre litt, eller som eg trur vil ha stor glede av å bli kjent. Formålet med eit selskap er jo å møte menneske, nye bekjentskap og gamle kjente. Men eg må innrømme at i det bryllupet der eg vart plassert saman med min bror og hans kone, mor mi, to knusktørre tante- og onkelpar og min ex (ikkje spør, lang og teit historie) så kjeda eg vettet av meg nettopp fordi eg sat saman med folk som eg treff rett som det er.

Vi har løyst heile problemet (fordi vi har nokre med frynsete ekteskap og nokre som Sweet Pink Kitty, no offence) ved at vi plasserer para på åttemannsbord, og så får dei bestemme sjølve korleis dei plasserer seg. Eg veit at på enkelte bord vil nokre som tenker som meg ta regien, og på enkelte bord vil par som treng å halde kvarandre i handa sette seg saman. Uansett vil alle få site saman med nokon dei kjenner, og alle «må» sitte saman med nokon dei ikkje kjenner.

Å plassere berre vennar frå same krets på same bord syns eg er heilt idiotisk, unnskyld uttrykket. Då kan ein like gjerne la vere å lage fest, men berre invitere til ei rekke vennemiddagar. Eg har opplevd det og, og eg blir provosert berre av å tenke på det. Viss eg kjem heim frå eit selskap med meir enn ti gjestar og ikkje ha blitt kjent med nye menneske syns eg selskapet har vore mislykka. Det vil alltid vere nokon som ikkje kjenner så mange, og dess meir dei som allereie kjenner kvarandre heng saman, dess meir utanfor vil desse kjenne seg.

(Og til det du konkret spør om; eg ville gjort som du, og plassert forlovaren min nærast meg, viss eg hadde det som deg, og såg henne så sjeldan. Og tradisjonen seier ikkje så mykje om søsken og slikt, anna enn at dei vert rekna som av høgare «rang» i selskapet, og dermed skal plasserast nærare brudeparet enn «kven som helst».)

Det vil vel variere frå kokk til kokk. Dei etablerte og businessorienterte vil kanskje ta ein pris pr. kuvert, men det billigaste for dokke vil sannsynlegvis bli å få ein pris for heile dagen, og så kan dokke gjere innkjøpa sjølve. Det lønner seg ofte.

Det tok ikkje så lang tid, eg gjer det jo i same prosessen. Eg skal poste bilde så snart eg får tid til å fotografere.

Eg har sydd dei siste tre dukane, som kjæresten min strauk i dag. (Han stryk fald, slik at det blir enklare å sy.) Han har gjennomgått gamle slides-bilde, og valt ut ein bunke som vi skal vise med gamaldags framvisar i bryllupet, og og mine foreldre skal gjere det same, velge ut fine bilde frå når eg var lita. Og no skal eg til å skrive på bordkort, han stakk ein tur på quiz. I går kveld vart vi ferdige med bordplasseringa, eg vonar folk blir fornøgde.

Hehe, vi skal ha kremmarhus med popcorn, eg held på og lagar dei no! Og eg har akkurat bestilt 120 liter ferdigpoppa popcorn på Brobekk Storcash…

Ja, eg lagde all sjokolademoussen dagen før. Sett dei på eit brett som får plass i kjøleskapet (test det først!) og dra plast over. Pynt på sjølve dagen. Eg trur vi lagde 2,5 per gjest, og vi fekk kanskje 10-12 til overs (36 gjestar, 90 porsjonar).

Ein annan ting som endrar tidsperspektivet er korleis ein serverer maten. Ein buffé går mykje raskare enn tre rettar med påfyll. Vi skal servere hovudretten «family style», altså i skåler som vert sett på bordet, og som alle på åttemannsbordet forsyner seg frå. Vinen (to flasker raud og ei flaske kvit, med skrukork for å sleppe vinåpnar) og brus står på bordet når gjestane set seg. Og dei skjenker opp sjølve. Alt dette gjer at middagen tek mykje kortare tid enn om vi skulle ha servitørar som gjekk rundt med tallerknar eller fat som folk forsynte seg frå.

Eg svergar til Max Factor Lipfinity. Legg den på med lipliner først, og la den tørke. Då er den heilt matt, og så kan du legge på den glossen du vil ha, med farge, glitter eller naturell. Den sit heile dagen, og toler både kyssing, spising og alt anna. Eit påfyll utpå kvelden burde vere nok.